Zagroda Słońca

Z ziemi wyrósł bluszcz, a pod nim ja. Roślina odwinęła się ze mnie, zostawiając mnie w jakiejś zagrodzie. Po chwili przyszli jacyś ludzie z wiadrem i batem. Otworzyli klatkę i dwaj z nich weszli do środka. Jeden nalał do koryta jakąś płynną maź, a drugi wsiadł na mnie. Było to dosyć dziwne, ale znajome uczucie. Pierwszy przywiązał mnie do słupa. Przez coraz większy tłum przecisnęła się niska kobieta i podała miskę z farbą. Jeden z mężczyzn stojących przy zagrodzie krzyknął:
-Jedz! - i wskazał na koryto.

Tydzień po tym zajściu odbył się ślub rodziców Zuzy i Dominiki, jednak była właścicelka Błękitnego nie była na nim obecna.
-Błękit... Co ja teraz zrobię?... Bez ciebie... I z tą Rybą... - płakała, stojąc przy jego boksie. Siwy, prawie jasnoniebieski ogier arabski popatrzył na nią swoimi smutnymi, wielkimi brązowymi oczami.
-Nie wiem. A co ja zrobię? - zapytał cicho.
-Ty? Ty będziesz miał nową, lepszą właścicielkę. To.
-Wcale nie! Ty jesteś najlepsza.
-Nie znasz się.
Zuzka wstała i wyszła ze stajni.

Tu ja,Rocky będę pisać naapraawdę porobane powiadanka.Miłego (i strasznego 8D) czytanka xD

W tym miejscu mieszkają rybacy. Słomiane domy i wychudzone krowy to wszystko, co mają, jednak są bardzo niebezpieczni.

Po chwili roślina zacisnęła się wokół moich skrzydeł. Poczułam ostry ból i zauważyłam, że moje skrzydła coraz bardziej maleją. Nagle zemdlałam.