~1
-Gdzie jest Błękitny?! - krzyknęła Zuza, wpadając do kuchni, gdzie jadła śniadanie jej rodzina.
-To twój koń... - odpowiedział Grzesiek.
-Ale nie twoja sprawa! Mama, widziałaś go? - zapytała z nadzieją w głosie dziewczyna. Mama odłożyła gazetę, którą właśnie czytała.
-Tak. Wczoraj sprzedaliśmy go Dominice Rybie - dodała spokojnym głosem. Dla Zuzki to był szok.
-Nie!... Nie zrobiłaś tego!... Mój Błękitny!... Sprzedałaś go Rybie?!... Jak mogłaś! - wykrzyczała, co miała na sercu.
-Owszem. Sprzedałam. W końcu to ja go kupiłam.
-I co z tego?! To jest... to... to mój koń! Nie masz pojęcia, co jest dla niego dobre! Nic nie wiesz! Nic! - krzyknęła ze złością Zuza. Chwyciła plecak i wybiegła z domu, trzaskając drzwiami.
-Zuzanno! - krzyknęła za nią jej mama.
-Beksa! - dodał Grzesiek.
*
Tego dnia Zuzka przyszła do szkoły w fatalnym humorze.
-W końcu to ja go kupiłam... Jasne. Ona! Ona! To tata! Ona go nigdy nie chciała. - mówiła, idąc szkolnym korytarzem. Nagle obok niej nagle pojawiła się Natalka, jej przyjaciółka.
-Hej, Zuza. Jak tam? - przywitała się.
-Hej. A jak myślisz? Jak tam, jeśli twój b y ł y koń jest teraz koniem jakiejś Ryby.
-Podpowiedź?
-Fatalnie! Dla czego właśnie Błękitny?! Przecież jest tyle nie chcianych koni! Dla czego musiała chcieć właśnie j e g o?
-Bo jest twoim ulubieńcem? A ona chce zniszczyć wszystko, co kochasz?
-Tak! Trafiłaś w dziesiątkę!
Podczas tej rozmowy dziewczyny doszły do klasy. W tej samej chwili zadzwonił dzwonek na lekcje.
-Hej, Kozioł. Masz fajnego konia - syknęła Dominika. Zuzka i ona były siostrami przyrodnimi. Jej mama i tata Dominiki mieli ślub za tydzień, a Dominika m u s i a ł a dostać Błękitnego jako prezent. [/i]
________________________
I jak?
